Kerk-zijn in het coronatijdperk

De 'normale' kerkelijke activiteiten staan momenteel stil door het coronavirus. Hieronder artikelen over het wel en wee van gemeenteleden, overdenkingen en informatie over bijvoorbeeld de online kerkdiensten.

Ook al er is geen face to face contact mogelijk, met de digitale middelen is het wel mogelijk om contact te houden. En een kaartje sturen kan ook nog steeds. En help elkaar met bijvoorbeeld het doen van boodschappen voor een oudere uit je kring.

Bijbelverhaal voor de kinderen (4)

Een nieuw bijbelverhaal: "Jezus is opgestaan".

<br />

Nog meer bijbelverhalen? Zie Kerk-zijn in het coronatijdperk

Coronajournaal (22)

Iedere dag schrijft iemand uit onze gemeente een stukje over haar of zijn dag in deze vreemde tijd.

Vandaag Ellen Remmelzwaal

"Echt luisteren helpt het leven dragen" is een uitspraak van een oude monnik.

Want het leven is niet altijd makkelijk - nu ervaren we dat als mensen wereldwijd en zeker ook direct om ons heen. Geregeld denk ik aan de vluchtelingen, de kampen op Lesbos. Het verdriet en de wanhoop van de mensen daar. Kwetsbare mensen. De uitzichtloosheid.

Maar ook in mijn heel directe omgeving is lijden, verdriet, onzekerheid: in mijn werk op een woning met jong demente mensen en mensen met psychiatrische problemen. Juist in deze coronacrisis word ik weer diep bepaald en kom ik dicht bij de kern waarom ik ten diepste voor dit beroep heb gekozen: troosten.

Lees meer: Coronajournaal (22)

Bijbelverhaal voor de kinderen (3)

Hieronder kan het Goede Vrijdag bijbelverhaal bekeken worden. Petrus vertelt zijn belevenissen in de nacht dat Jezus gevangen genomen is.

Download hier het bijbehorende verwerkingsblad.

<br />

Coronajournaal (21)

Iedere dag schrijft iemand uit onze gemeente een stukje over haar of zijn dag in deze vreemde tijd.

Vandaag Joke Smit

Vrijdag 13 maart mocht ik mijn verjaardag vieren, een kroonjaar (zoals we dat in Zeeland noemen). Vrijdag, de 13e , hoe verzin je het? Nou, ik niet dus. Nooit problemen mee gehad. Deze keer zag het er toch anders uit.

Een zus belde af omdat haar man een kwetsbare gezondheid heeft, een andere zus omdat ze vanuit Noord Brabant beter niet konden gaan reizen. Een familiebijeenkomst een week later werd gecanceld. Leuke afspraken konden niet doorgaan.

Toch zijn er nog zoveel mogelijkheden om met elkaar betrokken te blijven. Jakob en ik maken daar volop en dankbaar gebruik van. Met 5 personen ( toen dat nog mocht..) uit de kring een mooie wandeling gemaakt in het buitengebied. Delen via whatsapp. Videobellen.

‘s Morgens wakker worden van een zingende merel. Zoveel mooie natuur dichtbij huis.

En weten dat ons leven niet besloten ligt tussen onze geboortedag en moment van overlijden.

Allen goede Paasdagen gewenst.

Nog meer lezen? Zie Kerk-zijn in het coronatijdperk

Coronajournaal (20)

Iedere dag schrijft iemand uit onze gemeente een stukje over haar of zijn dag in deze vreemde tijd.

Vandaag Maureen Runhaar

Mijn naam is Maureen Runhaar. Ik ben 11 jaar en zit in groep 7 van basisschool de Bron in Barneveld. Maar daar ga ik nu natuurlijk niet naartoe. Elke week krijgen we van juf een weektaak via de mail toegestuurd waarin staat wat we elke dag moeten doen. Dat was in het begin even wennen. Ik zie dit hele coronagedoe eigenlijk als een grote vakantie, wat het volgens mijn ouders en mijn juf dus niet is.

Maar goed. Ik slaap elke dag uit. Dan even rustig ontbijten en kijken op mijn telefoon hoe het met al mijn klasgenoten gaat. Die mis ik wel. Elke ochtend ga ik naar mijn kamer om mijn schoolwerk te maken. Eigenlijk altijd pas als mijn moeder dat al een paar keer heeft gezegd.

Na ongeveer anderhalf uur lekker weer naar beneden om te lunchen. Daarna moet ik helaas weer even verder met mijn schoolwerk. Dat houd ik vol tot ongeveer 14.30 uur. Normaal gesproken zou mijn schooldag dan ook bijna afgelopen zijn.

Gelukkig is het vaak mooi weer en heb ik een hoop vriendinnen in de buurt. Dus de rest van de middag ben ik buiten. Tot aan het eten, dan even een potje ‘nerfen’ met mijn broer en mijn vader. ‘Nerfen’ is met een pistool met plastic pijltjes op elkaar schieten. En daarna weer naar buiten tot iedereen naar binnen moet.

Weer een dag voorbij. Ik vermaak me wel!

Nog meer lezen? Zie Kerk-zijn in het coronatijdperk

Coronajournaal (19)

Iedere dag schrijft iemand uit onze gemeente een stukje over haar of zijn dag in deze vreemde tijd.

Vandaag Jannie Boelaars

Intussen zitten we alweer een tijdje in de nieuwe regelmaat. Voor René, die kwetsbaar is gezien zijn slechte longen, betekent dit: elke dag thuis. Hij beseft heel goed wanneer het virus bij hem toeslaat dit fataal zal zijn. Hij mist zijn middagen bij "Toon Hermanssalon" enorm. Gelukkig is een groepsapp gemaakt waar hij toch contact houdt met gasten en gastvrouwen. Ook Shantykoor en zijn band mist hij erg. Maar 'gelukkig' zijn mijn activiteiten ook over, waardoor ik meer bij hem thuis ben.

Ondanks het jammere van missen van sociale contacten ervaar ik deze periode ook als verrijkend. Er is meer rust. De dieren krijgen rust. Ik stond oog in oog met een reiger en een vinkje. Ik leer nadenken over waarom ik dingen doe nu het anders moet. Zo vind ik ondanks alle zorgen deze periode leerzaam en bidt iedereen gezondheid, rust en veiligheid in de naam van Vader, Zoon en Geest toe!

Nog meer lezen? Zie Kerk-zijn in het coronatijdperk

Coronajournaal (18)

Iedere dag schrijft iemand uit onze gemeente een stukje over haar of zijn dag in deze vreemde tijd.

Vandaag Piet van den Berg (geschreven op 3 april 2020)

Mijn paspoort en agenda geven aan dat ik vandaag 80 jaar ben geworden. Volgens psalm 90 hoor ik nu tot de generatie van de “sterken”. Sterk, nou ja, ik voel me nog best actief en fit en zit nog steeds op m’n knieën in de tuin te wroeten (wel met wat stramme rug na een tijdje) maar 80 jaar?

Als ik het zelf al niet zou geloven, vanmorgen vroeg werd me duidelijk dat het inderdaad zo is; al vroeg kwam er een appje binnen uit Namibië en gelukkig is daar sinds deze week dezelfde tijd als hier, anders zou het nog een uur vroeger binnengekomen zijn. Toen ik gistermorgen in alle vroegte mijn dagelijkse ochtendwandelingetje van zo’n 4 å 5 km liep en ik Martijn met z’n hond op de Plantagelaan tegenkwam, wist ik het zeker, hij riep: nog één dag.

In beweging blijven is belangrijk en zo’n dagelijkse wandeling is in deze tijd zeker nodig en daarom doen Didy en ik dat in de loop van de dag nog eens dunnetjes over in een wat langzamer tempo en geen 5000 meter (Didy is tenslotte pas 77 en hoort dus nog niet tot de “sterken”)… Vreemde tijd overigens, je komt mensen tegen met een hondje (‘s morgens) of ‘s middags (meestal wat ouderen zonder hondje), je groet elkaar en loopt met een boog om elkaar heen. Maar het viel me ook gistermorgen weer op, de mensen groeten elkaar als ze elkaar tegenkomen, zelfs de jongeren die al fietsend tegenkomen doen het nu, een positief gevolg van jeweethetwel?

Lees meer: Coronajournaal (18)

Bijbelverhaal voor de kinderen (2)

Hieronder kan het bijbelverhaal bekeken worden. Er is ook een puzzel bij!
En een document met gespreksmogelijkheden.

Coronajournaal (17)

Iedere dag schrijft iemand uit onze gemeente een stukje over haar of zijn dag in deze vreemde tijd.

Vandaag Piet Hein Both

In deze tijd van crisis adviseren wij u een licht aan te schaffen. Wat dacht u van een vuurtoren in uw tuin of op uw balkon, een altijd ronddraaiend verreikend licht. Wat een mooie gedachtes kan je daarbij hebben. Kom dat zien aan het Schaapsveld.

Maar nu even serieus.

Wij hopen en bidden dat het Coronavirus onze deuren voorbij zal gaan.

Ik heb een medicijn voor jullie, 3x daags:

“vrees niet, want Ik ben met u;

Zie niet angstig rond,

Want Ik ben uw God.

Ik sterk u, ook help Ik u,

Ook ondersteun Ik u

Met Mijn heilrijke rechterhand.”

[Jesaja 41 : 10]

Nog meer lezen? Zie Kerk-zijn in het coronatijdperk

Coronajournaal (16)

Iedere dag schrijft iemand uit onze gemeente een stukje over haar of zijn dag in deze vreemde tijd.

Vandaag Anita Werkman

Thuis…..werken

En daar zit ik dan, voor de 3 e week thuiswerken. (mijn werk: financiële administratie op de afdeling Ruimtelijke Ontwikkeling bij de gemeente Barneveld).
Ongezellig, ik mis de dagelijkse contactmomenten met mijn collega’s, even sparren over het werk, even kletsen bij de koffiecorner. Maar, daar hebben we wat op gevonden, beeldbellen met z’n 4en. Ongemerkt kletsen we dan langer dan normaal gesproken, maar goed, alles is nu toch anders dan anders.

Gelukkig ben ik niet alleen thuis, Peter en Mirthe houden mij gezelschap. Mirthe is sinds half januari weer in Nederland, na bijna 3 jaar gereisd/gewerkt/gewoond te hebben in Australië.
Helaas zitten we nu sinds een week in thuisisolatie. Mirthe heeft klachten die erop wijzen dat het Corona zou kunnen zijn. Gelukkig wordt ze niet zieker. Maar we moeten wel met z’n drieën 14 dagen binnen blijven……week 1 zit erop.
Peter en ik mogen ’s avonds nog wel een ommetje maken, en dat doen we dan ook graag. Peter is werkzoekende en solliciteert heel wat af, en dát valt in deze periode ook niet mee.

Lees meer: Coronajournaal (16)